Het leven van Gerrit en Marianne Dannenberg stond en staat in het teken van zorg voor anderen, én een open blik naar de wereld. Hun huis was een thuis; voor niet alleen hun eigen gezinsleden, maar ook voor velen uit binnen- en buitenland. Het begon met het onderdak verlenen aan een student en groeide uit tot een grote betrokkenheid bij en zorg voor mensen in nood, mensen van diverse (culturele) achtergrond.

Marianne, voorheen trouwambtenaar, had altijd al een warm hart voor mensen. Bij haar ouders kwamen regelmatig kostgangers over de vloer. “In de jaren zestig was het gebruikelijk om kostgangers in huis te nemen”, vertelt ze. Zo kwam de scharenslijper, een man uit Apeldoorn, in haar kindertijd regelmatig langs. Hij bleef een dag, at samen met het gezin en vertrok ’s avonds weer. “Die sfeer van samenzijn en mensen helpen heeft mij nooit meer losgelaten.”

Samen met haar man Gerrit breidde ze dat gevoel van gemeenschap verder uit. Gerrit, die op administratief gebied mensen ondersteunt, kreeg vanuit die hoek het verzoek om onderdak te helpen vinden voor een jongeman. Marianne en hij besloten de jongeman, Rinze, zelf in huis te nemen. Zo kwam in 2009 de eerste inwonende student bij het gezin Dannenberg thuis.
In die tijd woonde dochter Sandra ook nog thuis. Inmiddels heeft zij het ouderlijk huis verlaten voor een eigen appartement, maar huize Dannenberg is tot op de dag van vandaag een ontmoetingsplek voor mensen van ver en dichtbij.

Via de internationale non-profitorganisatie AFS, die onder andere gastouders regelt voor buitenlandse studenten, kwamen er meer kostgangers. De Chinese Wan Kai Samuel, de Chinese in Italië wonende Xiny Amanda en de Wit-Russische jongens Kolja en Sascha die via het kerkblad hun leven binnenstapten. De band met Kolja bracht hen zelfs naar Wit-Rusland waar ze betrokken raakten bij de zorg voor zijn gehandicapte zus Vera. Met hart en handen maakten Gerrit en Marianne het verschil door via crowdfunding een rolstoel en scootmobiel te regelen. Ook bezocht het gezin Vera in Belarus om haar te ondersteunen.

Marianne en Gerrit gaan het avontuur van het ontvangen van jonge mensen uit andere culturen, met een open huis en een open blik aan.  Nog steeds ervaren ze zelf hoe waardevol het is om anderen in hun gezin op te nemen; het verrijkt zowel het leven van hun logees als hun eigen leven. Hun verhaal kan anderen inspireren om vanuit de eigen comfortzone te kijken naar de wereld om zich heen; want kleine daden van zorg en gastvrijheid blijken een grote impact te kunnen hebben op het leven van anderen.